Adil, İstanbul'un methini çok duymuştu. Görmek arzusuyla yanıyordu. Büyüyünce belki görecekti ama, o zamana kadar beklemesi imkansızdı. O, her düşündüğünü hemen yapmak isterdi. Hazır okullar tatilde iken şöyle bir İstanbul'a kadar uzanabilirdi.